Dag thuisblijvers,
Tasmanie: bergen, bossen, meren, prachtige kustlijn, veel beestjes en wereld's zuiverste lucht... alles wat mijn hartje sneller doet slaan. Het is hier echt onbeschrijflijk mooi! En wat een welkom we hier hadden: prachtig weer.We hebben er van geprofiteerd om al enkele grotere wandelingen te doen, oa naar de top van Mount Roland met prachtige uitzichten, een picnic moment dat ik nooit zal vergeten. De tweede dag gewandeld naar de 'Walls of Jeruzalem, eveneeens een fantastische wandeling, op een plateau met nog sneeuw en heel veel meertjes, omringt met een prachtig alpenuitzicht. Enkele wallabies die ons vergezelde en verder precies alleen op werelds mooiste plekje... 'living the dream'... zo mooi.
Na de hoogtes, de wildernis aan de westkust van het eiland doorgereden. Letterlijk gereden, het is er zo een wildernis dat je er niet echt veel kan doen dan over de kiezelwegjes rijden. Toch zijn er zelfs daar nog dorpjes... onvoorstelbaar.
Nog wat meer natuur bewonderd door te wandelen aan lake St Clair en Mount Field National park. Dit laatste ligt eigenlijk vlak bij de hoofdstad Hobart, en het is echt een prachtig stuk natuur. Hobart zelf hebben we ook een namiddag bezocht. Best wel een gezellige stad met blijkbaar heel weinig regenval. En chocaholic als ik ben, hebben we ook de Cadbury Chocolate factory bezocht en er heel veel (goedkope) chocolade gekocht. Het moet toch nog wel gezegd zijnde dat de belgische chocolade toch nog altijd beter is :). Maar de mooie natuur daar kan Belgie echt niet tegen op...
Onze volgende trip was naar Tasman Peninsula amai, echt PRACHTIG, je zou er spontaan bij beginnen huilen, zo overdonderd door de pracht van de natuur. We hebben er een wandeling gemaakt naar Cape Hauy, met kliffen van ong 150m hoog... weer een picnic moment dat voor eeuwig in mijn geheugen staat. We zijn er ook de Tasmaanse duivels gaan bezichtigen in een Conservation Park. Die diertjes leven vooral snachts, dus we zouden ze ander niet echt te zien krigen (na onze kangoeroe story, rijden we niet meer in het donker). Echt wel heel bizarre beestjes. Ze zijn zo groot als een Jack Russel hond ongeveer, maar leven maar 6 jaar. Het zijn vleeseters, maar ongelooflijk slechte jagers... bizar, bizar. Ze eten dan ook letterlijk alles op van wat ze vinden (huid, haar, beenderen en al). Toch wel jammer dat ze met uitsterven bedreigd zijn, er sterven er veel door een bepaalde kanker (die van dier tot dier wordt overgedragen via bijtwonden, even bizar als de beestjes dus) en vreselijke gezichtsverminking als symptomen heeft met verhongering en de dood als gevolg. Dat de wetenschap er maar rap iets op vindt!
We zetten ons tripje verder naar de oostkust. Ik kijk al uit naar de rest van natuur pracht...
Hi honeys,
So we got in Tassie after a struggle to get the ferrie (apparently you are not allowed to make right turns in Melbourne at rush hour on major intersections and not all river crossings can be used ...) anyway, it has been more than 5 months since I had that much stress :o.
So Tassie ... not sure how to say this, but it is simple amazing! I am short on superlatives to describe what we have seen here so far, lonely planet states words like mindblowing, breathtaking, heartstopping and eye-popping ... but for once they are right! So much beauty on this (relatively) small island ...
First day we climbed on top of Mount Roland (approx 1250m) with superb views of a.o. Cradle mountain. Second day we climbed to the walls of jerusalem to a plateau at about 1200m, with snow, green gum trees and pristine lakes (called the jewels of solomon) now that was an amazing sight, for me this was one of the prettiest things I witnessed the last 5 months! We even saw wallabies (small kangaroos) in the snow
We then headed west into the Wilderness, but since it really is a wilderness, there are not many roads nor any walkingtracks (unless you want to get dropped off by a plane and work your way back through the rainforest) but neverteless, very nice.
More south we visited some mandatory parks (lake st clair, mt field) and than headed to Hobart, a nice little city with excellent weather.
We then headed to the east coast (called the sunshine coast because of its better weather) and oh my, what a superb coastline! I wanted to go to Cape Pillar (cliffs of 300m) but since it was 28km return and we have no equipment (tent and matresses) we decided to only do Cape Hauy (cliffs of only 150m) waw, truly magnificent the views you get up there.
Since we hadn't spotted a Tasmanian Devil yet, we went to the Tasmanian Devil Conservation Park (here they are breeding DFTD-free (a contagius cancer) Devils), what a weird creature it is ... no wonder it is called devil: it is rather ugly, fights a lot, eats EVERYTHING of a dead animal (hair, skin, bones, ...) so you hear it crunching its way through some kangaroo roadkill ...
Anyway, this was Tassie so far ...
Contrary to what we were expecting the weather gods have been very good for us, only at night we get a lot of rain and wind making it difficult to sleep, even with earplugs ... but hey, when the days are excellent, who cares about sleep!
See you next time,
Tom and Ruth
woensdag 15 september 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten